مدح و مرثیۀ امام موسی کاظم علیهالسلام
سـلام حـضـرتِ دلـدارم اَیُّـهَـاالکاظم سـلام حق به تو ای یـارم اَیُّهَاالکاظم گدایت آمده مضطر دوباره اِرحـمنی ای از ازل سر و سالارم اَیُّهَاالکاظم نـشـسـتهام به امـیـد نـگـاه پُر مهـرت غـریقِ در مـحـن و زارم اَیُّهَاالکاظم دوبـاره با نـظـری فـاطـمی عزیزالله تو بـاز کن گـره از کارم اَیُّهَا الکاظم بیا به جانِ رضا جـانـتان پـناهم باش بـبـیـن غـریب و گرفتارم اَیُّهَاالکاظم در این زمانۀ پُر جرم و دلفـریـبیها بـیـا تـو بـاش نـگـهـدارم اَیُّـهَاالکاظم مرا ردم نکن ای بابِ شهر حاجتها اگـرچـه خـادمِ سـربـارم اَیُّهَـاالکـاظم بدون تو به خداوند پوچِ محض هستم گُـلِ هـمـیـشـه بـهــارم اَیُّـهَـا الـکـاظم محـبـتت به خـدا آبرو به من بخـشید تـویـی دلـیــلِ وقــارم اَیُّـهَــاالـکـاظـم دلیلِ عـاشـقیام عـشقِ بیمثالَت شد شـدی تو زیـنتِ اشـعـارم اَیُّهَاالکاظم خـدا کـند که شود خرجِ سفـرهات آقا تــمــامِ دار و نــدارم اَیُّـهَـاالـکــاظــم رسیده فصل عزای تو ای گلِ زهـرا ز مــاتـمِ تـو عــزادارم اَیُّـهَـاالکـاظـم روان شده ز غمت اشک چشم من آقا بـبـیـن کـه ابـرِ بـهـارم اَیُّـهَـاالکـاظـم دوباره گـوشۀ زنـدان جای تو گردید وخـیـمِ حـالِ تـو سـردارم اَیُّهَاالکاظم اسیر ضربِ لگدها و ضربت سیـلی شـدی عـزیـز و نـگـارم اَیُّهَـاالکـاظم نمانده از بدنت بر سرت چه آمده است؟ بـگـو امـامِ بـزرگـوارم اَیُّـهَـا الکـاظم مـیـان پـنـجـۀ کُـفّـارِ ظـالـمِ افــتــادی دهـد داغِ تــو آزارم اَیُّـهــَا الـکــاظـم |